عاشقانه های فراق

از من نخواه تنها باشم غریب این صحرا باشم
غربت رفتن تو یار تنهای تنهام کرده بود
از من نخواه بی یار باشم بیکس وبی دلدارباشم
آلاله های این دلم دیگه جوونه نزنه برای هیچکس این دلم نوای عاشق نزنه
تنهای تنها باشه و دل به کس دیگه نده
آخه کسی آدمی رو تنهای تنها ندیده
آخه ندیده عاشقی که معشوقش، مرده باشه
مونده باشه تو، آدما غم اونو دیده باشه
آخه غمش کُشتنیه
تنهاییاش مردنیه
خدایا این دلم بُکش
تا دیگه عاشق نباشه
دیوونه و دلداده ی یه یار مرده نباشه
اون یاری که یه روزی رفت
خاطره هاشو جا گذاشت

اگه به جایه من تو رواز کوچه های حادثه به آرامی می گذرم ، با دستهایم چشمانم را محو می کنم تا ببینم آن کوچه بن بست تنهایی عشق را...